درس دوم :نور الکلام

1  نعمَتانِ مَجهولَتانِ الصِّحَّةُ وَ الأمانُ.

دو نعمت مجهول اند: سلامتی و امنیّت.

تندرستی و امنیّت دو نعمت ناشناخته اند.

2 رِضَا اللِه فی رِضَا الواِلدَینِ.

خشنودی خدا در خشنودی پدر و مادر است.

رضای خدا در رضای والدین است.

رضایت خدا در رضایت والدین است.

٣ رَأیانِ، خَیرٌ مِن رَأیٍ واحِدٍ.

دو نظر از یک نظر بهتر است.

٤ الدَّهرُ یَومانِ ؛ یَومٌ لَکَ وَ یَومٌ عَلَیکَ.

روزگار دو روز است. روزی به سوِد تو و روزی به زیانِ تو.

روزگار دو روز است. روزی به نفِع تو و روزی به ضررِ تو.

٥  أَدَبُ المَرء خَیرٌ مِن ذَهِبِه.

ادب انسان بهتر از طلای اوست.

ادب آدمی بهتر از دارایی اوست.

درس سوم:کنز الکنوز

1 تَفَکُّرُ ساعٍة، خَیْرٌ مِنْ عِبادَة سَبْعینَ سَنَةً.

یک ساعت فکرکردن؛از70سال عبادت بهتراست.

ساعتی فکرکردن بهتراست از 70 سال عبادت.

2 عَداوَةُ الْعاِقلِ، خَیْرٌ مِنْ صَداقَة الْجاهِلِ.

دشمنی (انسان)خردمند از دوستی(انسان) نادان بهتر است.

3 الْعلْمُ فی الصِّغَر، کَالنَّقْشِ فی الْحَجِر.

دانش درکودکی، مانند نقش بر روی سنگ است.

4 الْجَهْلُ، مَوْتُ الْحْیاِء.

نادانی، مرگ زندگان است.(زنده ها است)

5 خَیرُ الْامورِ، أَوْسَطُها

بهترین کارها،میانه ترینشان است(میانه ترین ان ها است)

درس چهارم:جواهر الکلام

1 ﴿هَل جَزاءُ الحسانِ إلّ الحسانُ﴾

آیا سزای نیکی جز نیکی است؟!

 آیا پاداش خوبی کردن غیر از خوبی است؟!

٢ المؤمِنُ قَلیلُ الکَلامِ کَثیرُ العَمَلِ

. مؤمن، کم سخن و پرکار است.

٣ سُکوتُ اللِّسانِ سَلامةُ الإنسانِ.

خاموشی زبان، تندرستی انسان است.

سکوت زبان، سلامتی انسان است.

٤ رُبَّ کَلامٍ جَوابُهُ السُّکوتُ.

چه بسا سخنی که پاسخ آن خاموشی باشد.

چه بسا حرفی که جوابش سکوت است.

٥  الوَقتُ مِنَ الذَّهَبِ

وقت، طلاست. وقت از طلاست.

درس پنجم:کنوز الحِکَم

1 الوَحدَةُ خَیرٌ مِن جَلیسِ السُّوِء.

(تنهایی )تنها بودن از همنشین بد بهتر است.

٢ إنَّ حُسنَ العَهدِ مِنَ الإیمانِ.

خوش پیمانی از ایمان است.

خوش قولی نشانهٔ ایمان است.

٣ حُبُّ الوَطَنِ مِنَ الایمانِ.

دوست داشتنِ میهن از ایمان است.

عشق به وطن نشانهٔ ایمان است.

٤ العَجَلَةُ مِنَ الشَّیطانِ.

عجله از شیطان است.

٥رُبَّ کَلامٍ کَالحُسامِ.

چه بسا سخنی(که) مانند شمشیر باشد.(است)

درس ششم:کَنزُ النَّصیحَة

1 أفضَلُ النّاسِ أنفَعُهُم للنّاسِ.

بهترینِ مردم، سودمندترینِ آنها برای مردم است

 برترین مردم، پرمنفعت ترینشان برای مردم است.

٢ الخَیرُ کَثیرٌ وَ فاعِلُهُ قَلیلٌ.

خیر، بسیار است و انجام دهندهٔ آن کم است.

خیر، زیاد است و انجام دهنده اش اندک است.

٣ الإنسانُ عَبدُ الإحسانِ.

انسان، بندهٔ نیکی کردن است.

٤ بَلاءُ الإنسانِ فی لساِنِه.

بلای انسان در زبانش است.

٥ سَلامَةُ العَیشِ فی المُداراِة.

سلامت زندگی در مدارا کردن است.

درس هفتم: الحِکَمُ النّاِفعَةُ

1الأعمالُ بالنِّیّاتِ.

کارها به نیّت هاست

٢ عَلَیکَ بمُداراِة النّاسِ.

بر تو لازم است که با مردم مدارا کنی.

باید با مردم مدارا کنی.

٣ حُسنُ الخُلُقِ نصفُ الدّینِ.

خوش اخلاقی نیمی از دین است.

٤ الجَنَّةُ تَحتَ أقدامِ الأُمَّهاتِ.

بهشت زیر پای مادران است.

٥  یَدُ اللِه مَعَ الجَماعَة.

دست خدا با جماعت است.

دست خدا با گروه است.

                   درس هشتم:المواعظ العددیّة
1. النَّظَرُ فی ثَلاثَِة أَشْیاءَ، عِبادَةٌ: «النَّظَرُ فی الْمُصْحَفِ » وَ «النَّظَرُ فی وَجِْه الْواِلدَینِ » وَ «النَّظَرُ فی الْبَحِْر .»

نگاه کردن به سه چیز عبادت است:نگاه به قرآن ونگاه به صورت پدرومادر ونگاه به دریا

2. أَربَعَةٌ قَلیلُها کَثیرٌ: «الْفَقْرُ وَ الْوَجَعُ وَ الْعَداوَةُ وَ النّارُ. »

چهارچیزکمش زیاد است:ناداری ودردودشمنی وآتش

3. خَمْسَةُ أشیاءَ، حَسَنَةٌ فی النّاسِ: «الِْعلْمُ وَ الْعَدْلُ وَ السَّخاوَةُ وَ الصَّبْرُ وَ الْحَیاءُ.

پنج چیز درمردم نیکو(خوب)است:دانش وعدالت وبخشش وبردباری وپاکدامنی

درس نهم:حواربین ولدین

 السَّلامُ عَلَیکَ.  وَ عَلَیکَ السَّلامُ وَ رَحمَةُ اللِه وَ بَرَکاتُهُ.

 صَباحَ الخَیر. صبح به خیر . 

صَباحَ النوّر. صبح به خیر.

 کَیفَ حالُکَ؟

حال شما چطور است؟ 

أنا بخَیر و کَیفَ أنتَ ؟

خوبم .شما چطوری؟

 أنا بخَیر . مِن أینَ أنتَ ؟

خوبم. کجایی هستی؟

 أنا مِن إیرانَ و مِن أینَ أنتَ ؟

من اهل ایران هستم و شما کجایی هستی؟

 أنا مِنَ الِعراق.هَل أنتَ مِن طَهرانَ؟

من اهل عراق هستم.آیا شما اهل تهران هستی؟

 لا. أنا مِن مازندرانَ فی شَمالِ إیرانَ.

نه من اهل مازندران در شمال ایران هستم.

 و أنا مِنَ البَصرة فی جَنوبِ الِعراق.

و من اهل بصره در جنوب عراق هستم. 

مَا اسمُکَ؟

اسم شما چیست؟

 اسمی سمیرٌ و مَا اسمُکَ؟

اسم من سمیر است و اسم شما چیست؟ 

اسمی حمیدٌ. اسم من حمید است.

 أینَ أُسرَتُکَ؟ خانواده ات کجا هستند؟

 هُم جاِلسونَ هُناکَ. ذِلکَ أَبی وَ تلکَ أُمّی.

آنها آنجا نشسته اند. آن پدرم و آن مادرم است.

ذِلکَ جَدّی و تلکَ جَدَّتی.

آن پدربزرگم و آن مادربزرگم است.

 مَن هذَا الوَلَدُ؟ آن پسر کیست؟ 

هوَ أخی. او برادرم است.

 مَا اسمُهُ؟ اسم او چیست؟ 

اسمُهُ جعفرٌ. اسم او جعفر است.

 فی أَمانِ اللِه. خداحافظ 

إلَی اللِّقاِء. مَعَ السَّلامِة.

به امید دیدار. به سلامت.

درس دهم:مقام العالم

جُلوسُ ساعٍة عِندَ العُلَماِء أحَبُّ إلَى اللِه مِن عِبادَة ألفِ سَنٍة.

نشستن لحظه ای نزد دانشمندان، نزد خدا از عبادت هزار سال محبوب تر است.

وَ النَّظَرُ إلَى العاِلمِ أحَبُّ إلَى اللِه مِن اعِتکافِ سَنٍة فى بَیتِ اللِه.

و نگاه به دانشمند، نزد خدا از یک سال اعتکاف در خانهٔ خدا محبوب تر است.

وَ زیارَةُ العُلَماِء أحَبُّ إلَى اللِه تَعالَى مِن سَبعینَ طَوافاً حَولَ البَیتِ.

و دیدار دانشمندان نزد خدا از هفتاد سال طواف به دور خانهٔ خدا محبوب تر است.